woensdag 31 augustus 2011

Extreem noordelijk, tussen het ijs

De zee aan de oostkant van Spitsbergen zit vol ijs en het wordt duidelijk dat er teveel ijs ligt om helemaal rondom Spitsbergen te gaan. In plaats daarvan varen we weer terug zoals we gekomen zijn, maar bezoeken we plekken die we op de heenweg hebben overgeslagen.

Nederlandse historie
Spitsbergen zit vol Nederlandse geschiedenis. Willem Barentsz gaf bij de ontdekking in 1596 de eilandengroep zijn naam toen hij op weg was naar Nova Zembla. We komen plaatsen tegen die Diana als muziek in de oren klinkt: Hinlopen Straat, Ny-Friesland, ... Echt trots op de Nederlandse activiteiten in de 17e eeuw in deze regionen hoeven we echter niet te zijn. Er werd fanatiek op walvissen gejaagd vanaf land en kleine sloepen. In Smeerenburg stonden traanovens die het spek van walvissen kookten tot walvistraan. We varen langs Amsterdamoya, maar het enige zichtbare dat we van Smeerenburg kunnen zien is een baken.
Hiervoor gaan we niet het schip af. Voor nieuw 'wildlife' gaan we wel weer de zodiac in.
Op de rotsen zien we een groep papagaaiduikers ('puffins').
Het zijn grappige, clowneske vogels. Op IJsland, waar ze veel voorkomen, hadden we ze in 2006 niet gezien, omdat we te laat in het seizoen waren.

Zwemmen in ijskoud zeewater
Met de zodiac cruisen we tussen de ijsschotsen. Ze zijn van de reusachtige gletsjer die in zee uitkomt afgebroken.
De vormen zijn bizar. Is het een draak? Een schaap? De zon die af en toe doorkomt doet de gigantische ijspilaren glimmen.
'We aren't going too close to the ice', zegt onze zodiac-driver. Hij hoeft niet meer uit te leggen waarom, want plotseling breekt een gigantisch stuk ijs af!
Het afbreken veroorzaakt een harde, doffe knal en vervolgens een plons en een kleine vloedgolf die onze zodiac serieus doet schommelen. Deze ijzige omgeving daagt mij uit om een poging te wagen voor een korte, maar heftige, duik in het koude zeewater.
Na het hoogste bad op 4500m in Bolivia is dit zeker het koudste, en in ieder geval het meest noordelijke bad dat ik ooit zal nemen!

Ny-Ålesund: meest noordelijk...
De volgende dag leggen we aan in Ny-Ålesund, dat zichzelf de 'meest noordelijke nederzetting op aarde' noemt op bijna 79 graden NB.
Er staat een herdenkingssteen van de beroemde ontdekkingsreiziger Amundsen. Er wonen vooral onderzoekers uit diverse landen. Ze verplaatsen zich per fiets en hebben allemaal een geweer bij zich. Dat laatste is niet overbodig want in het meest noordelijke winkeltje ter wereld hangt een foto van een ijsbeer in het dorp die een paar dagen oud is. Ook vinden we hier het meest noordelijke postkantoor...
...waar we onze kaartjes posten. Tot op heden hebben wij trouwens nog geen berichten ontvangen dat de kaartjes zijn aangekomen...

Terug in Longyearbyen met ijsschotsen
We varen verder naar het zuiden. Het is erg mistig waardoor onze laatste geplande 'landing' wordt afgelast ivm het gevaar voor ijsberen (die je niet kan zien aankomen). Terug in Longyearbyen zien we het haventje nog vol liggen met overgebleven ijsschotsen.
Al met al een supermooie, prachtige, onvergetelijke expeditiecruise...
...met een reis tot boven de 80e breedtegraad en een geweldige, urenlange ontmoeting met ijsberen in hun natuurlijke omgeving. We hebben nog een paar dagen in Longyearbyen om te genieten van deze bijzonder bestemming voordat we terugvliegen naar Nederland...

3 opmerkingen:

  1. Da's toch duidelijk? Da's een walvis, bevroren en wel!
    :)
    Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Enne... ik weet niet of er eentje op weg was naar ons, maar nee, zelfs bij ons in Noorwegen is nog niks aangekomen...
    L

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja dus... Haha, het kaartje lag gistermiddag in de bus, dank jullie wel! Mooie kaart, maar de foto's in je blog zijn nog mooier :)
    Groeten, FCGL

    BeantwoordenVerwijderen